Nie potrafią zawiązać butów, złapać piłki, czy rysować tak, jak ich rówieśnicy. Przez to często słyszą, że są niezdarne. Ale choć dyspraksja nazywana jest "syndromem niezdarnego dziecka", to wydaje się określeniem krzywdzącym, zarówno dla dzieci, jak i dla rodziców. Bo dyspraksja to przypadłość, nad którą można pracować, a praca ta przynosi znakomite rezultaty.
Więcej na ten temat
