Z roku na rok rośnie liczba rozwodów w Polsce. Choć wydaje się, że rozpad małżeństwa to sprawa wyłącznie rozstających się partnerów, to jednak najbardziej rozwód przeżywają niczemu niewinne dzieci. Bardzo często obwiniają się one za rozpad związku mamy i taty. Do lat 80. XX wieku panował pogląd, że rozwód ma tylko negatywny wpływ na dziecko i że po nim nie może spotkać malucha nic dobrego. Taką sytuację kojarzono z patologią społeczną. Obecnie takie przekonania na ten temat nie mają racji bytu, ale niewątpliwie rozstanie rodziców jest trudną sytuacją w życiu każdego dziecka. Jak najmłodsi reagują na rozwód mamy i taty? Rozwód rodziców przeżywany w dzieciństwie, nie jest czynnikiem determinującym konkretne zaburzenia w życiu dorosłym. Sama sytuacja rozwodowa nie jest tak toksyczna, ile to, co dorośli z nią robią. Można rozstać się bez większych negatywnych skutków dla dziecka, pod warunkiem, że są przestrzegane powyższe zasady: stworzenie poczucia bezpieczeństwa, tzw. „gruntu pod nogami”, nieobarczanie dziecka odpowiedzialnością, zachowanie pozytywnego obrazu obojga rodziców, okazywanie miłości dziecku przez obydwoje rodziców, nie wciąganie go w konflikt okołorozwodowy. Wtedy dorośli, którzy w dzieciństwie przeżyli rozstanie rodziców, mają takie same szanse na dobre relacje z innymi, jak dziecko z pełnej rodziny.
Pytanie na Śniadanie
JAK DZIECI REAGUJĄ NA ROZWÓD RODZICÓW?
Najnowsze
