Najbardziej tęsknimy za czasami dzieciństwa. Dlaczego? Bo nie możemy do niego wrócić. Tęsknimy za beztroskimi latami swojego życia, z radością wspominamy ludzi i doświadczenia z lat 90., które mają wpływ na to, kim teraz jesteśmy. Ciągle powtarzamy: To było jak film. To było jak piosenka. Kiedy byliśmy młodzi. My – dzieci lat 90.– urodziliśmy się w ostatniej chwili. Zdążyliśmy przed technologiczną zagładą i dostaliśmy ostatnią szansę poznawania świata i siebie nawzajem.
Więcej na ten temat
