Przeciętny Polak zjada rocznie prawie dwa kilogramy śledzi. Znawcy przekonują, że można serwować je, na co najmniej sto sposobów. My pokażemy dziś dwa…
FORSZMAK KLASYCZNY (1870 r., Wincentyna Zawadzka)
- 4 duże ziemniaki ugotowane w mundurkach
- 1 duża cebula
- 1 łyżka masła klarowanego
- 1 łyżka masła (na wiórki)
- 4 solone płaty śledziowe
- 4 łyżki kwaśnej śmietany
- 4 łyżki bułki tartej
- 2 jajka
- pieprz
- 2 łyżeczki posiekanego koperku
Śledzie zalewamy wodą i moczymy co najmniej 1 godzinę, po tym czasie odlewamy wodę i drobno kroimy ryby (jak na tatara). Ziemniaki obieramy ze skórki i gnieciemy. Cebulę drobno kroimy, po czym rozgrzewamy na patelni łyżkę masła i podsmażamy. W dużej misce mieszamy ziemniaki, śledzie, cebulę, śmietanę, bułkę tartą, koperek i jajka. Doprawiamy masę pieprzem (nie trzeba jej solić, śledzie są słone). Przekładamy masę do nasmarowanej tłuszczem żaroodpornej foremki (albo kokilek). Na wierzchu kładziemy wiórki masła. Pieczemy 35–45 minut, do zazłocenia się wierzchu forszmaka, w temperaturze 180 stopni. Podajemy na ciepło i na zimno (najlepiej smakuje z ogórkiem kiszonym).
ŚLEDZIE W OLIWIE Z MUSZTARDĄ (ok. 1935 r., Maria Disslowa)
- 8 płatów śledziowych
- musztarda Dijon
- 2 liście laurowe
- 4 ziarna ziela angielskiego
- 4 ziarna pieprzu
- słoiczek kaparów
- 1/2 szklanki oliwy
- 1 czerwona cebula
Wewnętrzną stronę śledzi smarujemy musztardą, zawijamy w ruloniki. Oliwę podgrzewamy z przyprawami, gdy ostygnie zalewamy nią śledzie. Na wierzchu układamy kapary i pokrojoną w wiórki cebulę. Najlepiej, by śledzie poleżały 1 dzień i się "przegryzły".
MAKAGIGI Z MAKIEM/MIGDAŁAMI (ok. 1935 r., Maria Disslowa)
- 350g miodu
- 125g cukru
- 125 g maku, opłukanego i osuszonego
- 125 g migdałów bez skórki
Zagotowujemy miód z cukrem, aż lekko się zrumieni, do momentu gdy kropla karmelu wlana do zimnej wody zastygnie, tj. po ok. 15-20 minutach. Do połowy masy wsypać mak, do połowy uprażone na suchej patelni, posiekane migdały. Smażyć dalsze 5 minut. Masę wylać na papier do pieczenia i rozsmarować na grubość kilku milimertów. Wycinać z niej gwiazdki lub kroić na trójkąty.
